Mówimy słowa
mówimy słowa
nie zastanawiając się
nad ich treścią
często bulwersują
ucha nie pieszczą
niosą za sobą
łzy i spustoszenie
każda myśl
ciebie przeraża
skąd bierzesz siły
by ciągle przebaczać
spojrzałaś w górę
zrozumiałem
potęga miłości
wypełnia twoją
duszę
powiadasz
że jesteś niedoskonałą
Bóg jedyne ma prawo
osądzać
gdy staną
przed Jego obliczem
zapyta
czy żałują
zapłaczą
Autor Waldi1
Komentarze (17)
Piękny wiersz. Przypomina, jak ważne są słowa w życiu
codziennym, jak potrafią zranić i boleśnie dotknąć.
Pozdrawiam serdecznie :)
Podłe słowa jak sztyletem ranią duszę i serce.
Pozdrawiam serdecznie, miłego dnia:)