MOŻE WIEKI DWA

tam gdzie kwiaty
mogiły kruszą
niepamięcią
zasnąłem
niepokoju zmęczeniem
zasypany czernią
słów

tam gdzie kwiaty
szepczą zieleni kobiercem
zazdrośnie strzegąc
blednących fraz
bielejące kości
spowiadają się
może wieki dwa
może...dwa

tam gdzie kwiaty
zasnuły ciszą
szum życia
liczę zatarte lata
pod chwiejącym się
znakiem krzyża

nadal

Wędrowiec Pustyni

autor

Wędrowiec pustyni

Napisany: 2018-01-01 Dodano: 2018-01-01 18:54:57

Ten wiersz przeczytano 603 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie