mrok
Mrok przesłonił swoją ciszą całe
wszechobecne niebo
Ulecz smutek samotności, zranionego serca
mego
Niechaj miłość kolorami całej tęczy w nas
zapłonie
Przytul usta do ust moich, splećmy
przytuleni dłonie
I w całości ogarnijmy, co najlepsze jest w
miłości
Wznosząc się na serca skrzydłach, połączeni
ku radości…
autor
dr-pavell
Dodano: 2006-05-18 16:52:17
Ten wiersz przeczytano 525 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.