My
pośród łąk zaspanych,
pod puchowym pledem
pięknych panien zielonych
posypanych srebrem
ukrywam swą duszę
do Ciebie należę
ukochany lesie
bez skraju Twojego
szeptów i szelestów
natychmiast się duszę
autor
woland
Dodano: 2005-03-16 14:45:20
Ten wiersz przeczytano 899 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.