A my tak trwamy w bezkresie...

Victor Hugo Kochać to jedyna rzecz, mogąca zapełnić wieczność. Nieskończoność potrzebuje bezkresów.

Taki sam uśmiech, oczu spojrzenie,
Ten sam głos, ciepło rąk, ich drżenie.
Ten sam rytm, nuty, melodia,
Tak samo szczęśliwa i swobodna.

Tańcząca wśród gwiazd, uskrzydlona,
Twoją muzyką uniesiona
trwam razem z Tobą,
Pielęgnując miłość ową,
Dbając o przyjaźń naszą,
Nawet, gdy Eris z innymi spokoju dać nam nie raczą.

Choć wszystko w okół jest zmienne,
Marność Koheleta.
Dzięki Tobie wierzę, że istnieją rzeczy piękne.
Sztuka, która nie pęka,
Miłość, która nie klęka,
Swoboda - nieutracona,
Własna, Jedyna, niepowielona.

autor

Claudiia

Napisany: 2010-11-22 Dodano: 2010-11-22 18:27:24

Ten wiersz przeczytano 461 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie