Myśli falami kołysane

Siedzę w wodzie zanurzony po szyję
Poddaję się łagodnemu kołysaniu fal
Zamykam oczy nie patrzę przed siebie
By uniknąć widoku prawie nagich ciał

Dookoła wyczuwam obecność setek osób
Lecz nikt z tych ludzi mnie nie dostrzega
Samotny pośród tysięcznego tłumu
A w sercu wciąż większy smutek zalega

Wokół słyszę wesołe pluski i śmiechy
Lecz one tylko przygnębiają mnie
Bo swego śmiechu mi nikt nie przeznacza
Więc zostaje mi tylko spoczywać na dnie

Spocząć na wieki łagodnie kołysany
Opadać w głębię coraz mroczniejszą
Może tam nareszcie znajdę ukojenie
Bo nawet nicość będzie dla mnie lepsza

Ułożyłem to gdy siedziałem w jeziorze

autor

Cherubin

Napisany: 2006-07-24 Dodano: 2006-07-24 23:35:08

Ten wiersz przeczytano 407 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie