na granicy uśmiechu
co mi zostało z wierszy
marzeń i detali
uśmiechy
na progu niepamięci
co pozostało ze snu
powierzchnia nostalgii
przepojona życiem
oddychająca tobą
co mi zostało z tamtych lat
licząc na cud zabarwienia
zanurzony w nierzeczywistości
zapach niepojęty
co pozostało z rytmu serca
węchem złączonych elementów
uspokajające zastygłe źrenice
poruszające się wolno życie
szkoda
że tak mało
autor
elka
Dodano: 2014-05-30 10:25:23
Ten wiersz przeczytano 687 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
A ile przed Tobą, może warto pomyśleć tymi
kategoriami:))
Mało, ale jednak coś. Gorzej, gdyby już nic.
Pozdrawiam ciepło.
No, szkoda (ze tak malo zostalo).
Dobra refleksja:)
Pozddrawiam, elka:)