kowal
samotność
jak ość
w rybie
tkwi
zjedz
kawałek chleba
powszedniego
dziś
teraz
już
autor
Miła kobietka
Dodano: 2021-12-10 19:57:14
Ten wiersz przeczytano 558 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
smutny ten chleb powszedni
Bardzo dobre!
Bardzo ciekawe metafory w refleksyjnym wierszu o
samotności...chleb jako miłość uleczy samotność, która
jest ością...Zostawiam podobaśkę :) i pozdrawiam
serdecznie :)