Na kraniec świata poszłabym

A gdybyś Miły przyszedł tu do mnie
Nie ma znaczenia o jakiej porze.
Poszłabym z Tobą na krańce ziemi,
Tam gdzie horyzont spotyka morze

Poszłabym z Tobą drogą królewską,
Wśród złota dębów, klonów czerwieni.
Poszłabym z Tobą trzymając za rękę,
Patrząc jak jesień barwą się mieni.

Poszłabym z Tobą hen na gór szczyty,
Tam gdzie na skrzydłach orzeł szybuje.
Gdzie w gołoborzach i płatkach śniegu,
Słońce promieniem łuk tęczy maluje.

Poszłabym z Tobą na koniec świata,
Gdzie wiatr by dla nas tylko śpiewał,
Gdzie dzień i noc tworzyłyby jedno,
A los nam szczęście by podarował.

Poszłabym z Tobą gdzie oczy poniosą,
Wśród białych brzóz, smukłych topoli.
Nieważne dokąd, nieważne po co.
Gdy życie samotne tak bardzo boli.

autor

Nalka31

Napisany: 2008-10-12 Dodano: 2008-11-29 08:29:37

Ten wiersz przeczytano 1203 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie