na powitanie
Rozpędzone sanie zimy,
ciepły promień światła w locie
niechaj niosą po kres nieba
- dobroczynność tego oceń,
wagą mocy, bo toruje,
różowiejąc o świtaniu,
szlak dla myśli, gestów ciepłych
podkreślonych w powitaniu…
autor
Maryla
Dodano: 2008-12-12 08:28:41
Ten wiersz przeczytano 2227 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
Wiersz, jak w tytule, na ciepłe powitanie. Żal złotej
jesieni, ale zima też ma swoje uroki.
Piękny wiersz na powitanie...
Po miłym powitaniu od razu się człowiek lepiej czuje,
pozdrawiam.
pomimo zimna promień słońca gdy się budzimy nastraja
nas optymistycznie ładny wiersz