Na pożegnanie (- z...)

Inspirowane słowem "spadaj" -zanamiennie powiedzianym do grypy - w znakomitym wierszu Magdy* "Zegnaj"

Na pożegnanie (z "chopem".)


Gdy życie Ci zbrzydnie
i stanie się piekłem
wsadź – chłopa – do klopa
i nakryj go – deklem.*

........

Niech – spływa – w porywach
z wodami Dunajca.

.........

Pożegnaj go – żartem:
zawsze byłeś jajcarz!
więc – puszczam Cię! - z prądem...
- więc – spływaj! - motylkiem.
Żegnam Cię! - tym, co lubisz
"mężczyzno!.." (– mym... - tyłkiem.)

Co tak patrzysz? - zdziwiony?..
- Fakt! - przypadek rzadki
- mieć – na koniec – od żony
dwa jędrne pośladki.

Możesz je... - tylko – cmoknąć!
- tak! - na pożegnanie...
(nim – w nurcie
- zakończysz – swój taniec.)

Miałeś tu u mnie – wszystko!
(na "pływacka kartę...")
striptease, lody, mnie – soute
lub w kiecce podartej.

Uprane! - podane!
i było Ci mało...

- więc... - Spadaj!
w kaskadach H2O.

I nie łap za burtę!
bo zdzielę Ci grabką.
- choć byłam - służącą...
- kochanką i matką.

Wracaj – tam, skąd przyszedłeś!
z zabawnym Ci Wackiem:
zrób... - burdę... - w burdelu!
- na Brackiej!

-Tam – wracaj... (- "motylkiem".)
Kochanki masz hurtem!..
( Przywita Cię... – Lolita.)
- Płyń! (- z nurtem!)

1.12.2017 r.
* - zwrotka powstala na bazie klozetowego – obiegowego tekstu z lat siedemdziesiątych.


Miłe i szanowne Panie - proszę o odrobinę wyrozumiałosci... (dla poety, fantasty, prostaka... - etc.) - i o pozegnania ewentualne - nieco łagodniejsze

Magdo! - przeprasam za ten fatalny tekst, ze - z twojej inspiracji. Nie umiem tak finezyjnie - jak Ty. Wybacz! - są poetki i bywają prostacy.

autor

Wiktor Bulski

Napisany: 2017-12-02 Dodano: 2017-12-03 00:07:24

Ten wiersz przeczytano 1539 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Nieregularny Klimat Ironiczny Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie