Na śmierć i życie

Kochać to znaczy czerpać dobro i poświęcenie z samego siebie i dawać je tej lub temu jedynemu pod błękitem nieba.

Popłyneła krew z niewinnego ciała nie po raz pierwszy i nie ostatni.

Na ruinach nielicznego dobra wyrasta kwiat co w oczach swych zapachy róż trzyma.

Popłynoł strumień destrukcyjnego zła- brat zabija brata lecz ostatnia stona książki jeszcze nie zapisana gdyż jest ktoś kto nieżywą dotąd naturę do życia przywraca.

To Ona codziennie niebu dzień wysyła
To Ona nóż obojętności z mych rąk wyrywa.

Jej niebieska aura zabija zrodzone z piekła nienawistne spojrzenia.

Jej oddałem swoją duszę i ciało
Jej piszę słowa zrodzone z przemyśleń jak gwiazdy w ciemną noc majaczące.

Dla mojej miłóści świeca mojego serca płonie.
Czy Ona już wie że dla niej śmierć i życie moje?

Nie zabijajcie w sobie ptaków i żyjcie w miłości

autor

dark

Napisany: 2006-09-10 Dodano: 2006-09-11 08:01:42

Ten wiersz przeczytano 410 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie