Na starym szlaku
Są takie miejsca gdzie ciszę się słyszy
droga opowiada o ludziach
którzy ją deptali w starej dziczy
drzewa szumią o dłoniach ludzkich
wędrujących po korze
o łzach którymi zostały podlane
o krwi gorącej
w walkach przelanej
zimna grota gada o miłości zakazanej
której świadkiem zostać jej było dane
przez którą raz jeden jej wnętrze
tchnęło gorącem
rozpaczą i szczęściem
obok szepcze ziemna mogiła
o duszy zbłąkanej tęskniącej
która człowiekiem przez moment była
Słucham
kamyczków przesypujących się z ręki do
ręki
mamroczą do ucha po cichu
że mają milion tajemnic
autor
zielonaDana
Dodano: 2020-07-05 21:21:06
Ten wiersz przeczytano 715 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (25)
Tak, są miejsca magiczne, które zachowujemy w sobie
Pozdrawiam serdecznie :)
Są takie miejsca.
Bardzo ładnie.
Wiele miejsc ma swoje zapomniane lub nie historie.
Pozdrawiam z podobaniem dla wiersza ;)
Wiersz chyba napisany pod urokiem jakiegoś konkretnego
miejsca, ktore zwiedzałaś. Pieknie opisane, zamykam
oczy i jestem prwns ze tez tam byłam... Ale gdzie to
jest? Nie mogę sobie przypomnieć.
Pozdrawiam, milego dnia :*)
☀
Przejmujący wiersz dobrze napisany
o tak, ziemia skrywa wiele tajemnic i uczuć.
Tu, gdzie ja mieszkam - stare zapomniane mogiły, groty
i drzewa też opowiadają... Ale o Niemcach. Kiedy byłem
uczniem w szkole wmawiano mi, że odkrywanie losów tych
ludzi jest niepatriotyczne.
Ciekawy, piękny wiersz.Z przyjemnością czytałam.
Pozdrawiam.
Piękny, podoba mi się bardzo.
I to zakończenie, tajemnice nigdy nieodkryte...
Pozdrawiam serdecznie :)