Na stulecie niepodległości…
Rozszumiały się wierzby płaczące,
obudzone przez dęby stuletnie,
usłyszały je kwiaty na łące,
gdy je niosło wśród traw echo leśne.
Tej jesieni od strony dąbrowy,
pieśń się niesie przez pola i lasy,
w niej opowieść jak hymn narodowy
przypomina nam dawne już czasy…
autor
M.N.
Dodano: 2018-09-30 11:35:40
Ten wiersz przeczytano 2183 razy
Oddanych głosów: 37
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (38)
Bardzo ładny wiersz i dostałeś za niego plusa,
aczkolwiek i u Ciebie widzę to wszechobecne
schorzenie, według którego patriotyzm był potrzebny do
wczoraj. A dziś to już jest cacy i możemy tylko
świętować...
Stuletnia Ojczyzna co trwa tysiąc lat,
nie dał jej rady Niemiec, Rusek czy kat.
Pozdrawiam Marianie, zwięźle, krótko i na temat.
Bardzo subtelnie a zarazem patriotycznie Nie jeden
las i nie jedna wierzba płaczaca gdy mogła mówić
opowiedziała bym nam wiele tragicznych histori
Świetnie to ująłeś Marianie w swoim patriotycznym
wierszu
Pozdrawiam serdecznie :)
rozszumiały się patriotycznie Twoje drzewa. wiersz
pełen polskości.
pozdrawiam Marianie :):)
Gdyby las przemówił, nam odebrałoby mowę, bo on kryje
wiele tajemnic, w tym te narodowe.
Rozszumiała się Twoja dąbrowa.
Pozdrawiam.
Lubię taki delikatny, ale wymowny patriotyzm.
Pozdrawiam :)
Bardzo ładnie,
a pieśń o wierzbach płaczących śpiewał mój Ojciec, jak
i inne żołnierskie pieśni, bardzo mi się ona zawsze
podobała, dziś oczywiście też tak jest.
Pozdrawiam niedzielnie Marianie:)
https://www.youtube.com/watch?v=o-wadsd77tI
Pieknie, wzruszajaco.
Milej niedzieli :)