Na styku zimy z wiosną …

Walentynkowo... https://www.youtube.com/watch?v=bIbgg2Ca1vk

Niedługo już wiosna, zauroczą też bzy.
A ty na nią czekasz? Odpowiedz, proszę mi.
Czy zieleń i słońce potrafią cię wzruszyć?
Czy pąki na drzewach lód serca rozkruszyć?
A co z tamtym śniegiem, którego już brak?
Nie będziesz cierpiała? Czy to ci nie w smak?

Ty zimą ze szczęścia szalejesz na śniegu,
ja wiosny wyglądam i czekam wprost w biegu.
Wszak ty lubisz zimę i śniegu pod dach,
ja wiosnę radosną, zgodności tu brak.
Gdy zima się kończy ty cała we łzach,
ja cały w gorączce, że z wiosną coś nie tak.

I tak już lat kilka spór mały w pogodzie,
ty z wiosną, ja z zimą żyjemy w niezgodzie.
Ty zimą szalejesz na stoku, przy grzańcu,
ja zaś zakochany w przedwiosennym słońcu.
I tak sobie myślę, jak mamy się spotkać,
to na styku zimy i wiosną pobłąkać.

Choć dzisiaj Walenty pliki kart rozdaje,
czy on taki święty (to raczej zwyczajem)?
Jak wiesz on zwiastunem jest wiosny i uczuć,
z nim można się zgubić i radosnym poczuć.
Czy potem jest łatwo odnaleźć się w prozie?
Lecz to inna bajka, kto zna, niech opowie...

autor

MariuszG

Napisany: 2016-02-16 Dodano: 2016-02-16 11:12:56

Ten wiersz przeczytano 2085 razy

Oddanych głosów: 28

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie