Nad basenem

Promienie słoneczne padające ukośnie na wodę sprawiały, że wydawała się gładka jak szkło, przejrzysta i głęboka. Światło,dostające się przez oszklony dach na jej powierzchnię, mieniło się
tysiącem brylantowych rozbłysków. Niektóre odbijały się, by tańczyć
migocącymi refleksami na suficie, inne docierały na dno basenu tworząc faliste kształty. Były niczym kolonia bladoniebieskich węży, które poruszały się i ginęły, by na nowo się odrodzić. Przysiadła na murku basenu niczym nimfa wodna pozwalając, aby rzeczywistość
urwała się, przenosząc ją w pozbawiony granic świat marzeń. Było lato. Wysoka trawa pachniała bogato, intensywnie.
Leżąc na plecach , podziwiali taniec liści, które lekko poruszały się nad ich głowami. Na skraju lasu, stare wyniosłe dęby, jak strażnicy zakrywały rozłożystymi gałęziami to, co się działo wewnątrz tego pięknego zakątka, oazy piękna i spokoju. Wszystko kwitło, przesycając okolicę zapachem runa leśnego i kwiatów. Wonnymi pyłkami, tak ciężkimi,
że przenoszące je na odwłokach pszczoły z trudem unosiły się w powietrzu. Bluszcz wspinał się po pniach drzew i zwisał z gałęzi, niczym girlandy. Balsamiczne powietrze pulsowało wprost obietnicą szczęścia, które okazało się tak ulotne, jak przepływające obłoki nad nimi.

" Dopóki trwa nadzieja,
życie nie gaśnie "
Tessa5

Droga siabo, moja wierna czytelniczko ; zdrówka wiosennej radości i wiele dobrego. Dziękuję :)

autor

Tessa50

Napisany: 2012-05-13 Dodano: 2012-04-26 12:36:36

Ten wiersz przeczytano 846 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie