Nadzieja
wiersz gwarowy
NADZIEJA..
Rzuciłeś mnie Boze,
jak na wode listek,
abo jak łupine
na głebokie morze...
I tak od małości
po tym zyciu płynem
wierze ze dopłynąć
pomozes mi Boze...
Bo jo przecie sama
pływać nie potrafie,
ino sie wiecnie topiem,
zaś siedze na rafie...
I patrzem daleko
na bezkresne morze
nie zostawis mnie tutok,
wiem to Panie Boze...
Przysła noremnica,
mój listek się kwieje,
ze się nie utopiem,
mom takom nadzieje.
Komentarze (18)
Listek jako symbol nadziei bardzo ciekawie. Bardzo
piękny wiersz.
Bardzo lubię te Twoje wiersze maja w sobie dużo ciepła
i właśnie tej nadziei , której staramy się chociaż
trochę złapać na tym " kwiejacym " listku .
Lęk nie może istnieć bez nadziei, ani nadzieja bez
lęku, nadzieja istnieje zawsze, do ostatniej chwili.
Dlatego właśnie jest nadzieją. Nie możemy jej
zobaczyć, ale ona jest dostatecznie blisko naszych
twarzy...