Nadzieja
Nagle z zaświatów
Przyszła nadzieja
Odziana w rajskie szaty
Z łąk urokliwych
Przyniosła w darze
Dary od niebios
Miłości krople
Wlała w me serce
I odtąd jestem
Innym człowiekiem
Mającym szczęście uwodzicielem
Kojącym rany Twym przyjacielem
autor
Soczi22
Dodano: 2008-04-26 07:55:07
Ten wiersz przeczytano 1707 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
...mającym szczęście uwodzicielem .. czy to napewno
służy drugiemu człowiekowi?
czy nie za dużo od tej kropli się utworzyło piany? oj
panowie, tylko takie macie marzenia....
Pogodny, ciepły wiersz.To wspaniale być przyjacielem,
którego ramię zawsze gotowe jest, by móc się na nim
wesprzeć.Brawo!
Nadzieja pod taka postacia?Hmm...ciekway wiersz. Jesli
tylko sprawia, ze jestes lepszym czlowiekiem to
dlaczego nie
Niebiosa obdarzyły Cię kroplami miłości i teraz jesteś
innym człowiekiem, bo możesz się tą miłością podzielić
z innymi.
każdy z nas czeka na takie spełnienie...bardzo
podobają mi się pierwsze cztery wersy ze względu na
dobrane metafory...+