NADZIEJA
Może nie zasługuję na miłość,
Na szczęście, na dobro
I na bliskość kochanej osoby
Może nie powinnam żyć nadzieją
Bo pewnie zawsze będę sama
Koło mnie tylko przestrzeń
I echo słów wypowiedzianych przeze mnie
Dlaczego tak musi być?
Przecież potrafię kochać
Dać szczęście i dobro
Mogę istnieć bez Ciebie
Jestem do tego przezwyczajona
- samotność to moja siostra
Ale, proszę, uśmiechnij się czasem
DAJ MI TĘ NADZIEJĘ
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.