nakarmić kaktusy
nakarmić kaktusy
zaspokoić umysł
uśpić już
rządne życia ręce
wyzbierać spośród chmur
krople najlepszych wspomnień
wspiąć się na ocean uczuć
nie sypać piaskiem w duszy
utonąć na szczycie cierpienia
zapomnieć już niebyt
pamiętać
zapomnieć
autor
morfea
Dodano: 2007-11-16 13:36:42
Ten wiersz przeczytano 475 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.