Nasz Przedświąteczny Czas ;)

Aniu, moje życie stało się wyjątkowe w chwili, gdy Nasze spojrzenia na siebie trafiły :) Dziękuję Sabinie B. za przekazanie mi nagrania sprzed lat :)

Wspominam ciągle uśmiech Twój piękny,
Który istnieje we wspomnieniach odległych,
Patrzę do albumu, w którym wspólne zdjęcia,
Sprawiają, że wszystko tak dobrze pamiętam.

Nagle znienacka na początku Stycznia,
Nieznany numer SMS-a mi przysłał,
Szybko wyszło na jaw, to Twoja przyjaciółka,
Poprosiła o spotkanie i żebym się nie spóźniał.

A na tym spotkaniu spytała o wiersz
I o wieczór, który opisany w nim jest.
Chodzi mianowicie o "Piękno Naszych Chwil"
(Czy tylko po to na spotkanie miałem przyjść?)

Pamiętasz, Aniu, gdy tuż przed pocałunkiem,
Przyszli Twoi rodzice a mieli wrócić później?
Pamiętam do dzisiaj te słowa Twego taty:
- Sam z Anią? Paweł! Może się wytłumaczysz?

- Ja... Zapewniam, Ania nie będzie w ciąży.
(Co to za odpowiedź? Mózg mi się wyłączył?)
- No, nie będę, skoro jesteś taki pewien! ;)
(Hehe! Zawsze ciekawie umiałaś odpowiedzieć)

Urocze wspomnienia, choć nieco odległe,
Twego uroku pełne, dziewczyny jakże pięknej,
O której myślę od miesięcy w kółko,
Ale wrócę do spotkania z Twoją przyjaciółką.

Bo to właśnie wtedy pokazała mi nagranie,
Na którym szczęśliwi jesteśmy, Aniu, razem.
Kiedy je ujrzałem, to przyszła taka magia,
Większa chyba od tej na wspólnych fotografiach.

(Najpiękniejszy czas, to ten spędzony z Tobą,
Bo z wielką łatwością budzi miłość uśpioną.
Jedno wideo, wspomnień ilość ogromna,
Aby cofnąć czas wszystko bym dziś oddał).

Widzę tamte chwile, to szczęście cudowne,
Te wspólne święta, nie mogę ich zapomnieć.
A tam uśmiechnięta w Mikołajowej czapce,
Siedzisz obok mnie, czarując coraz bardziej.

W tym uroczym swetrze, białym niczym śnieżka,
(Cudownie potrafiłaś moje dni upiększać),
Biorąc kawałek ciasta chciałaś mnie poczęstować,
Nawet nie wiesz, jak Twój gest mi się podobał.

- Naprawdę dziękuję, nie jestem głodny.
(Ach, jaki ja wtedy bywałem skromny).
- Możesz zjeść za mnie, jesteś troszkę chuda.
- No, no... Pójdzie mi w uda i będę gruba!

Uśmiechnięta odkładając ten kawałek sernika,
Byłaś szczęśliwa, chyba bardziej niż zazwyczaj:
- Paweł, tak szczerze! Podoba Ci się Ania?
(Czy Sabina lubiła zadawać takie pytania?)

Gdy na mnie spojrzałaś mowę mi odebrało,
Zapytałem krótko lekko się wahając:
- Do... Dobra, powiem, ale musicie o to pytać?
Nikt nie odpowiedział, jakby nikt nie słyszał.

Zdjęłaś powoli czapkę dodając krótkim żartem:
- Teraz Cię będę słyszała wyraźniej ;)
Na wideo widać z jaką łatwością wyznaję,
Same Twe zalety, jakbym mówił o ukochanej.

Mówiąc tak przez chwilę, gdy wszyscy słuchali,
Jakoś paru rzeczy nie zdołałem wyrazić.
(Mogąc cofnąć czas powiedziałbym otwarcie:
"Kocham Cię tak, jak nie kochałem żadnej"

Dodając krótko zanim o coś zapytasz,
"Pięknie wyglądasz w tych białych kolczykach".
Małe kolczyki – gwiazdki, naprawdę były ładne,
Po prostu uwielbiałem ciągle na nie patrzeć).

- I lubię jak patrzy, gdy jest szczęśliwa...
Wtedy zauważyłem, że za dłoń mnie trzymasz.
Patrząc mi w oczy bez żadnej odpowiedzi,
Z nieśmiałym uśmiechem zaczęłaś się rumienić.

(Wtenczas pocałować chciałem Cię tak bardzo,
Że aby to opisać żadne słowa nie wystarczą.
Aniu... Dziś, jak kiedyś kradniesz moje serce,
Pragnę Ci to mówić każdym moim wierszem).

Całe wideo trwa trzy i pół minuty,
Zatem jego opis musiałem tutaj skrócić,
A widząc to nagranie coś mnie poruszyło,
Zupełnie, jakbym poczuł na nowo Twoją miłość.

Prawie na końcu słychać jedno zdanie,
Padło z ust Sabiny, chyba nie przez przypadek,
Kiedyś Cię odnajdę i usłyszę je na nowo:
- Paweł! Teraz możesz pocałować Annę młodą! ;)

Określenie "Anna młoda" przyszło mi do głowy, gdy pewnego razu przechodziliśmy z Anią obok sklepu z sukniami ślubnymi, bo to wtedy powiedziałem "Och! Suknia dla Anny młodej" ;)

autor

Angel Boy

Napisany: 2021-01-15 Dodano: 2021-01-19 15:00:01

Ten wiersz przeczytano 2602 razy

Oddanych głosów: 93

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie