Nasza Ojczyzna

Mistrzu Mickiewiczu,
Adamie natchnienie Polskie.
Nauczycielu Słowacki Juliuszu !
Czy słyszycie moje wołanie ?!
O natchnienie proszę !
W dobie kryzysu,
W erze Leppera,
Gdy Polskę znów kilku,
Zaborców rozdziera.
Wy wielcy poeci.
Rzeczpospolitej otarliście łzy,
Jak Wojowie silni,
W czas zamieci,
Walczyliście słowem i piórem.
Wy poeci,
Dzieci Polskie.
A dziś czasy pewno i lepsze,
Ale o ile pewniejsze ?
Każdy na prywatę patrzy.
Wiec teraz moja dusza i wasze, razem.
Puste jak wiatr, który gna po świecie,
I gdy już wiem co to gniew, co to złość,
Obiecuje wam mistrzowie...
Zrobić tyle co wy zrobiliście...
A ile zrobiliście ?....

autor

czołgista

Dodano: 2009-02-10 01:08:36

Ten wiersz przeczytano 729 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie