Nasza znajomość

Dla wspaniałego przyjaciela Michała z Zawiercia...

Już na peronie me serce mocniej zabiło
W pociągu się uśmiechałeś
Lecz między nami nic nie było
Choć co noc w me sny sie wkradałeś
Jako przyjaciela Cie traktowałam
Ty też tak o mnie myślałeś
O swym życiu Ci opowiadałam
Ty o byłej lasce wspominałeś
Wszystko było piękne i miłe
Ale skończyć sie musiało
Rzuciłam ci się na szyje
płakałam...me serce łzy wylewało
I kiedy w ramionach mnie trzymałeś
Magiczne słowa wyszeptałeś:
"Nie płacz Mała, jeszcze się spotkamy"
...cieszę się, bo wciąż w tej znojomości trwamy:)

...to prawda, spotkaliśmy się:) Dziękuje za to że JESTEŚ!!!

autor

#Mili#

Dodano: 2006-03-29 20:21:18

Ten wiersz przeczytano 992 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie