Naucz mnie znowu...

Naucz mnie znowu ufać
naucz jak małe dziecko,
które zaglada w oczy matki
znajdując przystań bezpieczną.

Naucz mnie znowu uśmiechu,
co deszczem perlistym się toczy
odmień te oczy zamglone
w kącikach ust, żarcik uroczy.

Naucz mnie znowu kochać
żarliwie, namiętnie, do tchu utraty
naucz wciąż patrzeć w serce
rozdawać róże, miłości kwiaty.

A kiedy już wszystko ogarnę
szczęśliwym snem dzień zakończę
w bukiecie marzeń największych
życie zanurzę, podzielę się słońcem...

autor

Dunia

Napisany: 2006-11-16 Dodano: 2006-11-17 00:10:55

Ten wiersz przeczytano 544 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie