Neurytyka i marynarz (1)

To miło marynarzu,
że pytasz o mnie.
Na moich wodach troszkę
spokojniej po nocnym sztormie.
co jakiś czas me lico gorąco pali,
by za chwile skąpać mnie w wilgotnej fali.
Śpiewać swej pieśni głośno nie mogę
gdyż błyski piorunów biją o trwogę,
ale Neptun,choć ojciec srogi,
zadba bym szybko wypłynęła na spokojne wody.
A wtedy marynarzu mój śpiew usłyszysz.
On poprowadzi Cię w morskiej ciszy
do upragnionego portu,gdzie zakotwiczysz.


14 lipiec 2012r
Monika Kaniewska

autor

MonikaKaniewska

Napisany: 2012-07-14 Dodano: 2012-07-16 22:44:29

Ten wiersz przeczytano 1136 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Biały Klimat Optymistyczny Tematyka Zdrowie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie