Nic do rzeczy
Podobno mam wyjechać
o tam, daleko.
Czy powinienem się czuć jak Mickiewicz?
(chwila zastanowienia)
Wcześniej czułem, że mimo młodego wieku
tracę siebie- lub nie jestem sobą.
Pewnie to nie ma NIC DO RZECZY
bo o miłości opowiem innym razem.
Wiem, że wyjadę
i czuję nadzieję
-ale na co?
Często mówią, że na życie
Tak samo jak tutaj.
W korzeniach drzew- MOICH drzew
lecz bez liści.
autor
Korchez
Dodano: 2013-08-24 21:42:42
Ten wiersz przeczytano 589 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
ten promyk nadziei da ci siłę...ładny wiersz -
pozdrawiam;-)))
Nadzieja matką głupich. Sorry.
zatrzymuje pozdrawiam
Ciekawy wiersz. Zatrzymał.
Pozdrawiam
i podłoża utkanego mięciutkim mchem
jak nie raz zaliczę drzemkę
Pozdrawiam. Piękny wiersz.