Nicość

Zapadam się w ciemność
Zapadam się w nicość
Cisza ogarnia mnie, niepokój i strach,
O wczoraj , dziś, o jutro...
A może nie ma już jutra?
A może nie ma już nic?
A może tak właśnie wygląda życie, tak wyglada
śmierć...
Miłość ogarniająca wsztko i tylko kilka chwil by pozbyć się tej miłości, by pozbyć się tego lęku lecz, zbyt potężne jest Nic by dać sobie z nim rade. Więc tkwimy tak aż nas całkiem nie wchłonie. Zamykasz powoli powieki i usypiasz snem wiecznym nie masz już sił by podnieść się Lecz po co podnosić skoro nie ma już nic...

autor

baal

Napisany: 2008-03-30 Dodano: 2008-03-31 18:59:42

Ten wiersz przeczytano 652 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie