NIE ŁODYGI, PĄKI LICZ

Dorodnymi kwiatami życia
w moim sercu wzeszłaś
Pragnąłem abyś została
nie wiem
kiedy odeszłaś

Miałaś zostać na wieki
mówiłaś
jednakże znikłaś!
Ani jednego słowa
przecież robić tak nie zwykłaś!

Gnałem za Twym zapachem
dopaść nie zdążyłem!
W inny pociąg wsiadłem
kierunek swój pomyliłem

Pragnęłaś kwiatów?
Będą codziennie
nie odchodź!
Dzisiaj
zachwycać się będziesz pąkami
po stokroć!

Kocham Cię
kocham
wróć
czy Ty mnie słyszysz?!
Dlaczego to na złość mnie
kwiatów łodygi liczysz?!

autor

depechmaniac

Dodano: 2009-04-26 16:14:36

Ten wiersz przeczytano 436 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie