Nie ma już nic...
Pamiętam to jak dziś,
Twoje oczy błękitne,
spoglądające ukradkiem na mnie,
Twój uśmiech niewinny,
skierowany w moją stronę,
A najpiękniej wspominam Twoje serce,
ciepłe i kochajęce...
Dlaczego taka głupia byłam, że
to zniszczyłam?!
Lecz czasu nie cofnę...
Pozostała jedynie rana...
Rana, którą zadałam sobie sama...
Dla P.K.
autor
gosiaczek171
Dodano: 2005-06-06 10:53:16
Ten wiersz przeczytano 411 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.