Nie odpłyniesz ze łzami
Nie odpłyniesz ze łzami
słona udręko bądź uwięziona
bezgłośnie łkając z rozpaczy konam
a chociaż z oczu kropli nie ronię
chciałbym wypłakać ocean po niej
ale łza każda chwilą minioną
nie nie wyleję ich razem z tobą
bo te wspomnienia są moim życiem
radosnych tylko więc się uchwycę
by tak jak teraz bujać nad łąką
gdy poprosiłaś złap dla mnie słonko
i szczebiotałaś mi wprost do ucha
och to ze szczęścia tych głupstw nie
słuchaj
a ja chwytałem promyczki w mleczach
aby cię wzięły pod swoją pieczę
i byś mi słońce zastępowała
bo ciągle było ciebie za mało
a teraz pustka znaczona kirem
i w niemym szlochu żałości chwile
gdy niewylane łzy pod powieką
tak mnie boleśnie tak bardzo pieką
Andrzej Kędzierski, Częstochowa
11.11.2013.
autor
andreas
Dodano: 2013-11-18 07:08:10
Ten wiersz przeczytano 1557 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (33)
Witaj! Zawsze podziwiam mężczyzn za czulość i tyle
wrazliwośći, co u Ciebie w dzisiejszym przekazie!
Z pewnością męskie sprawy nie są Ci obce, ale dar
wewnętrznego czucia, to jest Coś!!!
Pozdrawiam serdecznie:)
Ja jeśli coś mi się nie podoba omijam to i nie
komentuję.Proszę czynić podobnie,niczego więcej na
Beju się nie wymaga.
Zastanawiające jest, że odkomentowuje się tylko
komentarze niepochlebne, prawda? Przecież każdy ma
inne pranciple, wyształcenie, charakter, więc wszyscy
mamy inny gust. Gdyby ten wiersz napisany został 200
lat temu, odnióślby autor sukces. Tylko komu ta
przebrzmiałoć potrzebna? Czy dziś mówimy takim
językiem? Pan wybaczy, ale jestem estetką słowa. Z
pozdrowieniem. N.
do nieta
Dziękuję za dobre rady wspaniała poetko.Widzę,że duszę
masz zdecydowanie męską,a ja kocham kobiety i piszę
dla nich.
piękny chwyta za serce ....
pozdrawiam:-)
Nie wypłaczemy całego, żalu i bólu. Pięknie i
wzruszająco Andreas.
Chociaż wiersz jak wyjęty z romantyzmu, to życie nadal
bez zmian. Plus za wiersz.
Bardzo infantylnie. Mężczyzna powinien pisać doroślej,
choć płakać powinien, ale nie na podołek. Proszę się
zastanowić, która kobieta będzie brać na poważnie
mężczyznę piszącego o promyczkach. Pensjonarka? Chyba
nie o to chodzi. życzę powodzenia.
Och Endi, co ja mała duszyczka może napisać Ci pod
wierszem, skoro od łez w listopadowe noce moknie.
Pozdrawiam serdecznością:-)))
Wzruszający wiersz...pozdrawiam
Co by się teraz powiedzieć chciało,
tylko słuchaczki dzisiaj zabrakło,
a z oczu smutek cały wypłynął,
tylko wspomnienia piękne zostały.
Pozdrawiam serdecznie
Wzruszasz... Pozdrawiam 'D
smutny ,wzruszajacy wiersz-pozdrawiam
chwyta za serce
i te łży oj a ponoć faceci nie płaczą?
pozdrawiam:)
Piękny .Wzruszyłam się.