Nie pasuj
Niech będą błogosławieni
nie-pasujący.
Idący
w swojej przestrzeni.
Dziwni.
Inni.
Niech będą błogosławieni
- walczący z wiatrakami.
My ekonomiści, biznesmeni,
dzięki nim przypominamy
sobie,
że człowiek
to nie cyfry, które można prześledzić,
tylko zagadka bez odpowiedzi.
autor
DoroteK
Dodano: 2013-01-17 06:38:43
Ten wiersz przeczytano 2440 razy
Oddanych głosów: 50
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (55)
no, widać, że ktoś przeczytał, o 21:26 , ale
przeczytał, nieregularność wiersza
to eni - eni - eni - ami - amy i tylko 25 głosów
Nie wiem co autorka miała na myśli w drugiej strofie.
Bo ma się nijak do całości, jak można błogosławić
przegraną ( ale to tylko moje skromne zdanie i
odrobina buntu). Jeśli chodzi o formę wiersza
nieregularnego, jest bez zarzutu :)
Dobry wiersz! :)
A cóż tam mogę jeszcze dopowiedzieć,już wszyscy
powiedzieli:)
Więc i ja nie będę:)
Pozdrawiam
Super wiersz. Pozdrawiam.Też czasem nie pasuję, bo mam
w sobie zbytnią pogodę mimo, że życie mnie nie pieści.
Każdy człowiek jest zagadką:)
Super Dorotko...+++
Pozdrawiam
Ja to ujmę tak...
każdy człowiek jest zagadką sam dla siebie,
wystarczy zapytać co sądzi o sobie,
a zacznie się wić jak piskorz
Każdego innego widzimy jak na wystawie
i wtenczas o nim mówimy, a co?
Do wszystkich można dopasować wszystko...
kto to będzie sprawdzał ? statystyki
a i tak jesteśmy wielkim zerem, nulem
które nie mieści się w żadnych ramach.
Wypracuj sobie pozycję i w niej trwaj
czekając na oklaski... często klakier zrobi swoje
Pozdrawiam serdecznie
Nie pasuję do otoczenia, ale nie pasuję w dążeniach...
Nie obraż się ale kocham Cię za ten wiersz...:)))
złota nutka - za wiersz - leci w dół - trzask
2 strofa - nieporozumienie - czytaj tyle razy, aż
zrozumiesz, że takiej mądrości jeszcze nikt nie
wymyślił, niech będzie błogosławiony
To prawda. Nie pasujmy. Serdecznie pozdrawiam
Tak dorotko, jestem ZA... serdeczności i uściski :)
Tak, każdy człowiek to zagadka bez odpowiedzi - bardzo
dobrze w wierszu ujęte...pozdrawiam
Jasne. Nieprzystosowani, nie przymilający się,
niezrzeszeni. Idący własną drogą. Bo po to mamy
poezję. Nie dający się zaszeregować, nie znoszący
zgromadzeń i pustych słów na nich. Tak Dorotko.
Pozostaje tylko portal literacki.Pozdrawiam Cię
serdecznie i dziękuje za wiersz.
Jurek