NIE POWIEM: ŻEGNAJ KRAJU MÓJ !
nie powiem: żegnaj kraju mój
tu zawsze pozostanę
aby w upalne letnie dni
zachwycać się bocianem
śledzić jaskółki piękny lot
gdy się do ziemi zniża
w przydrożnych drzewach dostrzec czar
ramion starego krzyża
nie dla mnie obcy wielki świat
raju nam nikt nie stworzy
lepiej doceniać to co jest
w spokoju długo pożyć
zrywać bukiety z naszych łąk
by wręczyć ukochanej
tak piękną wydzielają woń
to nigdzie niespotkane
chociaż niełatwo żyje się
nad Odrą Bugiem Wisłą
warto tu mieszkać warto żyć
budować lepszą przyszłość
Jan Siuda
autor
najdusia
Dodano: 2016-02-28 14:00:22
Ten wiersz przeczytano 1340 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
Tam w olszynie czeremcha bielutka
zakwitła,
bo w kraju był jeszcze maj.
Łąki bieliła stokrotka malutka,
kaczeniec zażółcił zielony gaj.
Droga Ty ziemio ojczysta, moja,
pachniesz mi chlebem, pełna uroku
jestem daleko, lecz zawsze Twoja
Nigdy nie wyschnie tęskna łza w oku.
Pozdrawiam serdecznie Janku.
Ja też tutaj tylko pozostanę
tutaj są moje wiosny, jesienie i maje.
Może gdzieś indziej lepiej smakuje chleb ale tu są
nasze korzenie i nasz dom gdzie zawsze wracamy. Ładna
refleksja Janku.
Pozdrawiam