Nie ślimacz się

Rzekł tata Ślimak do synka Ślimaczka:
"Synu pamiętaj - każda kaczka,
bocian, ptak inny - na ciebie dybie
i niechybnie
zje na śniadanie albo kolację
jeśli nie schowasz się w zieleni"

Rzekł syn "Masz tato rację.
Potrafię mądrą radę docenić.
Przyrzekam uciekać śmigle jak wiatr"

Nie patrzcie tak...

Od tej rozmowy Ślimaczek trenował,
chociaż bolała czasami głowa,
noga odmawiała posłuszeństwa,
oczka - do rogów podobieństwa
z wysiłku zezowały w dwie strony.

Ślimaczek stał się niedościgniony.
Uznał, że osiągnął triumf ostateczny,
że jest na sto procent bezpieczny
gdy przegonił Żółwia - sąsiada.

Wszystkim wokół o triumfie rozgadał
i śmiał się z ptaków w głos.

Aż tu znienacka
przyleciał kos
i ślimaczka
zjadł.

Uważnie słuchaj dobrych rad.

***

Na wyraźne żądanie aranka :-)
i ku pocieszeniu tym, którym żal Ślimaczka - dopisuję:


Nim Czytelniku
płakać zaczniesz
nad Ślimaczkiem...

On drogę sobie "wykuł",
wypełz przez kosa "zaplecze"
(skorupkę miał wzmocnioną przecież
od fizycznych ćwiczeń)

Jako stateczny Ślimak żyje
u mnie na działce.
A co mi powiedział - opisałam w tej bajce ;-)

autor

DoroteK

Napisany: 2010-04-19 Dodano: 2012-04-19 07:39:53

Ten wiersz przeczytano 1409 razy

Oddanych głosów: 42

Rodzaj Bajka Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie