Nie to niebo
Nie to niebo, nie te dłonie, nie te
usta.
Czas jej jeszcze nie odlicza chwil
szczęśliwych.
Ścieżka marzeń stoi przed nią taka pusta
i wydaje się, że żyje wciąż na niby.
Chociaż szuka na paletach barwy ciepłej,
by móc znowu namalować letni pejzaż,
kiedy tworzy, wszystko staje się
odległe.
Mimo starań, w całokształcie znów coś nie
gra.
Często noce nieprzespane i poduszka
taka słona, po kolejnych rozważaniach.
Serce tęskni. Ile można szczęścia
szukać?
W końcu będzie pewnie stara i nieładna.
A ja powiem coś, co pewnie już niemodne,
szkoda życia na zmartwienia, tęskne
żale.
Miłość przyjdzie, lekko skrzydłem serca
dotknie
wtedy, kiedy nie spodziewasz jej się
wcale.
Komentarze (31)
Bardzo ładnie i pokrzepiająco Magdo*
Pozdrawiam:)