Nie umiem wymazać Cię z pamięci...

Dziś dostałam piękny wiersz....

Zapragnąłem dziś dotyku twarzy
Zapragnąłem dziś uśmiechu poranka
Zapragnąłem dziś głosu wieczności


Zapragnąłem dziś Twego głosu
Zapragnąłem dziś Twego westchnienia
Zapragnąłem dziś Twej cierpliwości
Zapragnąłem dziś Twej doskonałości
Zapragnąłem dziś Twej obecności

Czy to grzech ze pragnę tego co jest mi przeznaczone?
Czy to grzech ze walczę z uczuciami mymi?
Czy to grzech ze myślę o Tobie nieprzejednanie?
Czy to grzech ze przegrywam z Tym co czuje do Ciebie, chociaż powinienem zapomnieć?

Nie umiem zapomnieć,
nie umiem skreślić miłości mojej,
Nie umiem obrócić się i nie patrzeć za siebie,
Nie umiem być zimny jak skala
by uczucia nie były w sercu mym urzeczywistnieniem moich pragnień i marzeń.
Nie umiem przestać kochać tej, która jest miłością moja.
Nie umiem przestać być sobą.

Bo czymże byłbym wtedy - powiedz mi Pani serca mego.
Tym co odwraca się od drugiego człowieka, gdy widzi cierpienie.
Tym co nie spojrzy na drugiego człowieka, gdy mógłby mu pomoc.
Tym co swoje chore ambicje, bez wszelkich skrupułów w czyn zamienia.
Nie umiem tak, nie umiem..

Jesteś moim aniołem, co skrzydłami swymi mnie otula.
Jesteś mym wyznaniem poranka w promieniach słonecznych.
Jesteś wszystkim dla mnie...

autor

dziubeczek

Napisany: 2011-10-30 Dodano: 2011-10-30 16:57:05

Ten wiersz przeczytano 1209 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie