nie wzlecę
patrzysz na mnie
przezroczyście
bo już cię obce
nęcą horyzonty
jeszcze tu jesteś
siebie cieniem
a już myślą inne
gniazdo ścielesz
galaktycznym
głosem
o sens jutra
pytasz niedorzecznie
- a ja mam
pod sobą przepaść
nie wzlecę
na podciętych
skrzydłach
autor
Jan Konstantynowicz
Dodano: 2017-09-11 17:50:36
Ten wiersz przeczytano 352 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Interesująca refleksja, pozdrawiam.
jejkuuu:(
Życie, choć czasem przynosi rozczarowanie, to daje nam
inne możliwości. Wzlatuj.
ładnie Janku piszesz
Tęsknota to piękne uczucie, gdy i Ktoś ją czuje.
Pozdrawiam
Strasznie smutno mz :(
Pozdrawiam.
https://www.youtube.com/watch?v=uMXG3ANyFxI
Wzlecisz bo musisz...warto.