Niebo jest w nas...
Niebo jest w nas jeżeli tylko,
umiemy sercem patrzeć na świat.
Cieszyć się najmniejszą chwilką,
kiedy się każdy nam staje jak brat.
Niebo jest w nas wystarczy chcieć,
serce położyć swoje na dłoni.
I ku promieniom słońca biec,
z wiatrem wśród chmur gonić.
A gdy drugiemu łzę ocierasz,
i swoim dzielisz się chlebem.
Nieboskłon cały się otwiera,
...stajesz się niebem.
I kiedy bierzesz na ramiona,
swojego brata i niesiesz.
Niczym się stają brzemiona,
wiatr cię na skrzydłach poniesie.
Niebo jest w nas jeśli umiemy,
sercem się dzielić i chlebem.
I nie pochłonie nas ocean cieni,
jasnym staniemy się niebem...
Andrzej Tomasz Maria Modrzyński
27.12.2012r.
autor
Gladius
Dodano: 2013-10-17 18:15:06
Ten wiersz przeczytano 1148 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (26)
No i trudno zaprzeczyć myśli przewodniej, po prostu
prawda i tyle.
Twój wiersz Gladiusie,każdy powinien przeczytać
chociaż raz dziennie.Pozdrawiam serdecznie.
Bardzo ładny wiersz zarazem dobry przekaz dla innych
ludzi.
Pozdrawiam
Dziękuję poeto:) Już poprawiłem:)Pozdrawiam.
Cudny:))na duży plus:)
bardzo ładny wiersz i piękny przekaz, pozdrawiam
cieplutko
Piękne przesłanie :)
niebo jest w nas,żeby jeszcze każdy chciał być
aniołem, pozdrawiam
" patrzyć "- patrzeć
Możemy przychylić nieba bardzo tego chcąc. Ładny
przekaz. Pozdrawiam
Andrzeju T.M.Wiersz jest piękny refleksyjny,jesteś
dobrym i ciepłym człowiekiem pisząc taki wiersz aż
...nieboskłon się otwiera,stajesz się niebem ...
wzrusza.Pozdrawiam