Niebo jest w nas...
Niebo jest w nas jeżeli tylko,
umiemy sercem patrzeć na świat.
Cieszyć się najmniejszą chwilką,
kiedy się każdy nam staje jak brat.
Niebo jest w nas wystarczy chcieć,
serce położyć swoje na dłoni.
I ku promieniom słońca biec,
z wiatrem wśród chmur gonić.
A gdy drugiemu łzę ocierasz,
i swoim dzielisz się chlebem.
Nieboskłon cały się otwiera,
...stajesz się niebem.
I kiedy bierzesz na ramiona,
swojego brata i niesiesz.
Niczym się stają brzemiona,
wiatr cię na skrzydłach poniesie.
Niebo jest w nas jeśli umiemy,
sercem się dzielić i chlebem.
I nie pochłonie nas ocean cieni,
jasnym staniemy się niebem...
Andrzej Tomasz Maria Modrzyński
27.12.2012r.
Komentarze (26)
Twoje "Niebo jest w nas" jest jak moje "Niebo" -
pozdrawiam
nie dopuszczajmy do siebie cieni:)
Piękny wiersz- gdy tylko trochę się przyłożymy, może
być niebo w nas .Pozdrawiam
Dziękuję bardzo za miłe komentarze i opinie:)
Pozdrawiam serdecznie.
piękne przesłanie ...niebo jest w nas ...czy wszyscy o
tym wiedzą
pozdrawiam serdecznie - piękne słowa :-)
"Niebo jest w nas" to życzenie.
Czasem tylko bywa ten najpiękniejszy z darów.
Ale to za długa opowieść.
Niech będzie tak, jak w Twoim dobrocią przepełnionym
wierszu.
Pozdrawiam Cię ciepło :)
Z przyjemnością przeczytałam! Ukłony ;))
Dobre przesłanie wiersza. Pozdrawiam :)
Przecinek na końcu pierwszego wersu sprawia, że
zaistniała tam brzydka inwersja.
Piękne słowa, wzruszyłam się Glaudiusie:) Pozdrawiam
cieplutko-:)
Wiersz wzbudza refleksję. Nic dodać. Pozdrawiam
Piękny wiersz z przesłaniem.
Pozdrawiam serdecznie.
Proszę przeczytaj prośbę Oneksy w tytułach wierszy,
bardzo ważne.
,,niebo jest w nas
wystarczy chcieć,,
śliczna metafora ,pozostałe również
pozdrawiam
Ja chyba też, ładny wiersz. Pozdrawiam
Stałam sie lepsza od samego czytania. Pieknie
napisałeś