niemoc
Cisza w szarości dnia.
Pustka tęsknotą wypełniona.
Niemoc niezwyciężona.
Bezwładność bez dna.
Smutek pełen żalu.
Gorzka samotność.
Beznadzieja niewyczerpana.
Ból nie do ukojenia.
Jak długo jeszcze unieść zdołam?
autor
lilijka55
Dodano: 2011-07-23 12:25:24
Ten wiersz przeczytano 509 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Człowiek jest niesamowicie silnym stworzeniem,uniesie
więcej niż się jemu wydaje...bardzo smutny
wiersz,pozdrawiam serdecznie...
Szukaj, wyjdz i na pewno ktos pomoze uniesc ciezar
aby przerwać tę ciszę wyjdź na zewnątrz
patrz jak wiatr drzewa kołysze
już samotność pogardzi niemocą
zrób podobnie wieczorem - łyk świeżego powietrza
no i spanko właściwe jest nocą.
ładny chociaż smutny takie to już życie dar co jest
czasami brzemieniem
pozdrawiam i zapraszam