(nie)Moje marzenia

Jestem słaba...

Żyję cudzymi marzeniami.
Ktoś ukradł mi moje.
Myśli są dziś robakami,
robaki są jak paranoje.
Ludzie wokół mnie są irytujący,
oczekują ode mnie niemożliwych rzeczy.
Nie widzą, że mój umysł jest już konający,
chociaż mój wyraz twarzy temu przeczy.
Moje serce to tylko padlina,
zbędny kawał mięsa pomiędzy żebrami.
Jedynym wyjściem z tego - długa lina,
albo krótka gierka żyletki z żyłami.

autor

jorga91

Dodano: 2007-02-16 22:07:47

Ten wiersz przeczytano 495 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie