Nieprzemijalne
Nie przeminie splot tajemnic
bo kwadrat strąconej przestrzeni
rozwinie swój łańcuch zapytań
o sygnał dla milczenia i szeptania
o subtelny dotyk nad ważnym echem
o wieczny harmonogram pocieszeń i
eufirii
Nad kanionem młodości
Nad pamięcią owiniętą przez nas obficie
ponad strąconą strzałą przejściowości
kamienia na kamień
kropli na kroplę
płatka na płatek
Zostanie. Wielka nieskończona litania.
Pochód składnych jedności.
Idylla nowych znalezisk
Cudów...
Zapamiętanych
Myśli czekoladowych
które nigdy się nie rozpłyną
Wieczność świętuje zwycięstwo
Nie przeminie Miłość.
My nie przeminiemy, bo trwa w nas uczucie Klaudiu.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.