Niespełnienie
Pragnę istnieć wiecznie,
aby poznawać ten świat,
chociaż to niemożliwe-
nie mam na to szans...
Wtedy dni zagubione
w bezradności dłoniach,
byłyby bez znaczenia
na wieczności skroniach...
Jestem tylko iskrą,
śmierć krąży nad życiem,
tak już jednak jest,
w naszym ziemskim bycie...
Jesteśmy jak ptaki-
wolni, lecz bezradni,
płyniemy wciąż gdzieś...
Wiesz dokąd? Odgadnij...
Komentarze (2)
dokąd płyniemy ? pewnie na każdego inny port czeka...
ładny a ptaki nie są bezradne ...wedle Pisma Świętego
..."nie sieją a jedzą " super sobie radę dają ...my
też powinniśmy dawać sobie radę ...nie ma co być
smutnym głowa do góry ...pozdrawiam ciepło