(nie)Szczęśliwa miłość(?)

Przyklejony kształt
Na ciemnej płachci aksamitu
Otoczony przez błyszczące kochanki

Wie, że nie może ich dotknąć

Wiec czasami tylko
ze smutku się skurczy

Za kurtynę chmur się skryje
By uronić potajemnie
Łzę srebrzystą

Czasami jednak któraś z nich
Dojrzy przez szparkę w niebie
Jego cierpienie

Wtedy serce jej pęka
Trwoga biedną rozdziera

I gdy wytrzymać nie może
Z podestu niebios odpada
By przepaść na zawsze
Na ziemię

autor

Amelia^__^

Napisany: 2004-11-05 Dodano: 2004-11-16 18:53:25

Ten wiersz przeczytano 393 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie