Niewiele nam zostało...
wiersz odkurzony z dawnych...
Dni płyną tak szybko
i dziwne jak niewiele
nam zostało chwil
i cały czas boję się...
ludzkość w ciągłym zabieganiu
uciekam od cierpienia
pożegnania bolą
żegnam powroty
odchodzę daleko
i nie wiem czy jutro powrócę
nie chcę wspomnień
wiara prowadzi do pustego domu
więc nie wierzę
wieczorami pytam
czy JUTRO będzie
czy to już koniec
czy ludzie znowu gdzieś pobiegną...
proszę obiecaj że będzie dobrze
że przestanę już się bać
że nie będę już uciekać
dziwne
jak niewiele zostało chwil...
nim przestanę już się bać
powiedz mi
co będzie z nami
gdy słońce spadnie
gdy dni zabraknie
gdy już nie będzie nocy
gdy spadnie deszcz
którego nie zdołamy ogarnąć...
Dziękuję Wam za poświęcony czas, a w szczególności za wszystkie wasze komentarze Życzę Wam wielu, wielu dobrych dni
Komentarze (17)
Są takie chwile w życiu człowieka,
gdy smutek swoje rządy sprawuje,
ono w tym czasie szybko ucieka,
zmiany na lepsze wciąż oczekuje.
Ładny, smutny wiersz, urywek z życia.
Ciepło pozdrawiam, miłego wieczoru :)
na niektóre sprawy nie mamy wyjścia
co ma być to tak będzie:)