Nieznane...
***
Znikamy ukryci za konarem
wśród listowia i mchu
tacy malutcy,
a z jakim zapałem
walczymy - Znów
znikamy w otchłani,
mgłą spowici
jak elfy skrzydlate
całując usta śmierci
odwracamy kolejną kartę
ukrywając smutek i żal tęsknoty
brniemy przed siebie
to co przed nami - Nieznane
to co minęło - nie wiem
autor
Jelena
Dodano: 2011-02-01 11:28:29
Ten wiersz przeczytano 769 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
To nieznane nie jest takie straszne.Sa tam elfy
skrzydlate,mchy i mgly.Pieknie!!!!!
Gdyby poukładać od strony wizualnej, zastosować
poprawną interpunkcję, wyszłoby całkiem niezłe :).. M.