Niezwykły relaks

Wolno przymykam powieki
zmęczone trudami dnia.
Przenoszę się do czasów,
gdy byłam małą dziewczynką.

Zaczynam hasać beztrosko
po łąkach ukwieconych, barwnych.
Wianki uplatam z kwiatów polnych.
Beztrosko leżę wśród roślin wonnych,
wsłuchuję się w koncert koników polnych.

Obłokom zazdroszczę,
że płyną po niebie.
Bujając się na jednym z nich,
razem z ptakami obserwuję ziemię.

Nasycona pięknem natury,
otulona płaszczem wrażliwości -
wracam wyciszona do rzeczywistości.
Teraz żadna szarość i smutek dnia
nie będą w stanie mnie dopaść.

autor

@Krystek

Napisany: 2021-01-19 Dodano: 2021-01-19 07:37:28

Ten wiersz przeczytano 840 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Nieregularny Klimat Rozmarzony Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie