Nikły wiatr

Laczę się.... Antybiotykiem moi przyjaciele... Maruś, Oleńka, Marcinek, mój braciszek, mój banan (czytaj: mama).... Dla mnie istniejesz, ale co z tego skoro nie istnieje dla Ciebie? Ja muszę też zapomnieć, choć nie chcę, robię to dla Ciebie i siebie.... ZAPOMINAM

Nie rozumiem jak z osoby, która jest dla kogoś całym swiatem
można stać się niczym....
Delikatnym wiatrem,
powiewem wspomnień, które przywołują łzy...

Po co obiecywać gwiazdy skoro nigdy sie ich nie otrzyma?
Po co obiecywać przyjażń kiedy jest niemożliwa!?

Jestem nikłym wiatrem... A Ty chowasz sie przede mną, zakrywasz twarz i oczy aby mnie nie widziec, aby mnie nie czuć... Aby mojego zimnego dotyku nie czuły twoje policzki... Dlaczego!?

autor

monisia@

Dodano: 2007-05-06 13:42:22

Ten wiersz przeczytano 409 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie