Nikt
Nikt mnie nie kocha,
nikt mnie nie lubi,
skarży się stara bieda.
Przykro jej słuchać,
żal na nią patrzeć,
polubić jednak się nie da.
Nikt mnie nie lubi,
nikt mnie nie kocha,
szepcze ogromny smutek.
Jest taki wielki,
aż dech zapiera...
brak optymizmu to skutek.
Nikt mnie nie pragnie,
każdy odtrąca,
bredzi w gorączce choroba.
Trochę jej szkoda,
można i współczuć,
lecz komu się spodoba?
autor
zzielonegowzgórza
Dodano: 2012-10-24 14:52:55
Ten wiersz przeczytano 1134 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
Bieda,smutek i choroba
kiedyś w parku na ławeczce
o ich ciężkim życiu rozmawiały.
Nikt ich nie chce, nikt nie kocha
wszyscy krzyczą won! Wynocha!
Pozdrawiam serdecznie
Tak, to prawda, nikt.
To prawda "nikt" jej "nie pragnie," - przeczytałam
z przyjemnością. Cieplutko pozdrawiam
"lecz komu się spodoba?"
Napewno nikomu:) Fajnie,wesolo:)
Pozdrawiam.