Nikt już tak...
Alinie1948
...mnie nie zawoła,
nie powie wzruszony, że piękne
te słowa z miłości złożone
lub inne pisane w dni senne,
gdy mgły nad wodami ścielone,
by mewy krzyk ukryć w nicości,
a skały od morza zielone.
Nikt nie pochwali mych żagli,
z którymi się słowo zabiera.
I nikt mnie tak nie przywoła -
już nikt nie pozdrowi od teraz:
"Ożaglowany!"
Proszę o niewciskanie klawisza punktacji
autor
Predator57
Dodano: 2021-08-15 21:48:15
Ten wiersz przeczytano 838 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
Pięknie.
Alinka była chyba dla Autora kimś bliskim sercu...
Tak, borth, 'zawsze gotowa, by czynić dobro'
Myślę, że i teraz troszczy się o nas, nie umiałaby
inaczej.
Dziękuję Predatorze za ten pożegnalny wiersz.
:)
Mimo bólu i cierpienia, snu, który nie rozpieszczał,
zawsze pełna empatii, życzliwości i wyrozumiałości;
gotowa, by czynić dobro.
Nikt już tak... Nigdy...
Pozdrawiam serdecznie, Predatorze.
Wszystkiego dobrego dla Ciebie.
Piękny pożegnalny wiersz.
Piękny, pożegnalny wiersz...
Pozdrawiam.
Piękny wiersz pożegnalny.
Dobrej nocy życzę.
Wspomnienie łagodnie zamyślone jak (...) mgły nad
wodami ścielone (...)
Pięknie
Dobranoc, Predatorze.
Dziękuję Krzemanko.
Proszę wszystkich o nie przyciskanie punktacji.
Piękny wiersz pożegnalny. Dobranoc Predatorze.