Nim zaświta
Nim zaświta myśl ulotna
o wiecznym istnieniu,
nim cokolwiek zrozumieć zdoła,
znów księżyc kły wystawi
by wgryźć się ostro w duszę,
by cios zadać bezbronnej istocie
i srebrny krążek na jej życiu cieniem
zostawić.
To zmierzch jej życia właśnie nastaje,
a płomień serce smaga, do
zaćmienia umysłu jad prowadzi.
Nim zaświta, będzie po niej.
autor
Lu23
Dodano: 2009-12-23 16:43:17
Ten wiersz przeczytano 423 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Interesujący wiersz. Brawo>+<
Podoba mi się zwłaszcza ten fragment "znów księżyc kły
wystawi
by wgryźć się ostro w duszę"